Agorafobi, kişinin panik ya da kaygı yaşayacağı düşüncesiyle kalabalık, açık alanlar, toplu taşıma araçları gibi ortamlardan kaçınmasıyla karakterizedir. Bu durum bireyin sosyal ve mesleki yaşamını ciddi şekilde kısıtlayabilir. Agorafobi yaşayan kişi, evden çıkmayı zorlaştıran yoğun bir korku ve kaçınma davranışı gösterebilir.

Psikoloji alanında agorafobi, sıklıkla panik bozuklukla ilişkilendirilir. Kişinin panik atak yaşama ihtimalinden korkması, zamanla güvenli gördüğü alanların daralmasına yol açar. Agorafobi, yalnızca bir “mekân korkusu” değil, aynı zamanda kontrol kaybı ve çaresizlik hissiyle de ilişkilidir.

Tedavi sürecinde en yaygın kullanılan yöntemlerden biri bilişsel davranışçı terapi (BDT)’dir. BDT, danışanın kaygıya yol açan düşüncelerini fark etmesine, bunları yeniden yapılandırmasına ve kaçındığı durumlarla güvenli şekilde yüzleşmesine yardımcı olur. Gerektiğinde aşamalı maruz bırakma teknikleri de uygulanır. Böylece birey, yaşam alanını yeniden genişletebilir.