Distimik bozukluk, diğer adıyla kronik depresyon, en az iki yıl süren ve günlük yaşamı olumsuz etkileyen depresif duygu durumudur. Major depresyona göre daha hafif ama daha uzun sürelidir. Kişi sürekli mutsuz, umutsuz ve yorgun hisseder; ilgi ve motivasyon kaybı yaşar. Ancak bu durum genellikle “kişiliğin bir parçası” olarak algılandığından fark edilmesi gecikebilir.

Psikoloji alanında distimik bozukluk, kronik bir duygudurum düzenleme sorunu olarak ele alınır. Çocuklukta başlayan düşük benlik saygısı, olumsuz yaşam deneyimleri ve bilişsel çarpıtmalar süreci besleyebilir. Bu bozukluk, kişinin ilişkilerini, iş verimliliğini ve yaşam doyumunu önemli ölçüde azaltır.

Terapide genellikle bilişsel davranışçı terapi, kişilerarası terapi ve şema terapi gibi yöntemler tercih edilir. Bu yaklaşımlar, bireyin olumsuz inançlarını fark etmesine, duygularını düzenlemesine ve daha işlevsel baş etme yolları geliştirmesine yardımcı olur. Düzenli psikoterapiyle kişi, kronik mutsuzluk döngüsünden çıkmayı başarabilir.